Dakota

Foto: Ryan McGinley (via)

 
    1.



Ik heb geen respect voor grenzen. We razen langs bergen, velden, mensen, kerken, plekken die ik niet herken en waarschijnlijk nooit meer terug zal zien. We klommen bomen in Nebraska en in Phoenix zag ik de moedervlekken voor mijn ogen ontstaan. Onze bruine lijven wit en naakt in het maanlicht, mijn hoofd nog hoger dan de hoogste tak. Heet bloed razend door mijn lichaam; ik heb lief met hart en handen. Met mijn vingers raak ik bergen aan, druk ze in hard gesteente of zonverbrande huid. Hier was ik, hier laat ik iets achter, dit hoort nu bij mij.

Ik trotseer de grenzen die me worden opgelegd, omdat ik ze niet als zodanig herken: ze zijn te overbruggen in een voetstap en een handgebaar. De lijnen van je hals, de kleur van herfst in New York, de bergen die ik zelf een naam gaf, de kaart waarop we routes tekenden op basis
van vorm in plaats van logica, de pleinen van Sint Petersburg, het huis met de roze muur waartegen we - ,

zonder enig acht te slaan op wat van wie is en waar het hoort, maak ik me alles eigen. Overal voel ik me thuis.



    2.



Ik ben nog nooit in Amerika geweest. Over de vlaktes gereden terwijl op de horizon de bergen voor elkaar plaatsmaken. Zo gaat dat in films en beroemde boeken, in de verhalen van anderen. Met de wind door je haren achterin een pickup-truck zitten. Blote voeten op het dashboard en milkshakes drinken op een parkeerplaats.

Het is hier ook vlak, maar het regent veel dus dragen de mensen jassen over hun jassen. We rijden alleen om op ons werk te komen en vrijen onder de dekens. Hier ziet naakt zijn er maar eenzaam uit. We vergeten snel dat het niet zo hoeft. Uiteindelijk hebben we maar heel weinig nodig om gelukkig te zijn. Waarom gaan we dan niet? Waarom blijven we hier, rondjes lopend door onze eigen achtertuin? Waarom gaan we naar binnen als de straatlampen aangaan?

Omdat we ooit beloofden voor het donker thuis te zijn.

Beloof mij dan nu: koop morgen de grootste milkshake die je kunt vinden. Rijd met de ramen open. Laat ’s avonds het licht aan.

Kom thuis als de zon opkomt.